آنتن پلاسما در مأموریت های فضایی

در این مقاله، ویژگی­های استفاده از فناوری پلاسما در آنتن­ سیستم­های ارتباطی حوزة فضایی مورد بررسی و پژوهش قرار می­گیرد. در راستای بررسی قابلیت جایگزینی آنتن­های فلزی با عناصر پلاسمایی معادل در سیستم­های فضایی و ایستگاه زمینی، مشخصات ساختاری و عملکردی آنتن پلاسمای نمونه ارائه می­شود. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل­های نرم­افزاری و اندازه­گیری­های انجام شده بر روی آنتن تحت تست درخصوص قابلیت تغییر فرکانس کاری در یک آنتن پلاسمایی، امکان استفادة مشترک و غیرهمزمان از یک آنتن در چند سیستم ارتباطی فراهم است و این ویژگی سبب می­شود علاوه بر کاهش تعداد آنتن­ها در یک فضای محدود، تداخلات الکترومغناطیسی آن­ها نیز کاهش یابند. بررسی نرم­افزاری استفاده از عناصر پلاسمایی در آرایه­ها، به­ویژه آرایه­های دایروی، از دیگر دستاوردهای این مقاله پژوهشی است. آرایه­های پلاسمایی دایروی می­توانند در جهت­یاب­های سیگنال­های رادیویی، به­ویژه در ایستگاه­های زمینی سامانه­های بازگشت­پذیر، مورد استفاده قرار گیرند و قابلیت چرخش الگوی تشعشعی بسیار جهت­دار و با دقت نشانه­روی بالا را در فضای دایروی فراهم کنند.